Var olan her çocuk kendine özgü değerleri ve yetenekleriyle öncelikle ailesine ve daha sonra topluma verilmiş bir armağandır.Çocukların sahip olduğu farklı bilişsel ve fiziksel özellikler aile tarafından olumsuzluk olarak algılanmaktadır, bu algı ailenin temel işlevi olan “hayatta kalma” becerisini sekteye uğratmaktadır. Öncelikle aile var olan durumu gerek kendi iç çelişkileriyle gerek çevresindeki insanların olumsuz yorumlarıyla